Babylonië wordt in de Bijbel Babel genoemd. Omdat het (bij tijden) een supermacht in het oude oosten was, komt de naam geregeld voor.

In het boek Koningen II duikt Babel/Babylonië opnieuw op. Naar aanleiding van de ziekte van Hizkia komt er een gezantschap uit Babel/Babylonië, en Hizkia laat hun al zijn rijkdommen zien, dan brengt Jesaja de aanzegging van de Babylonische ballingschap.

Deze breekt aan wanneer Koning Nebukadnezar II Jeruzalem voor de tweede keer inneemt. Eerst had hij een einde gemaakt aan het koningschap van Koning Jojakin. Deze werd vervangen door Zedekia (Willibrordvertaling: Sidkia). Bij de tweede keer maakt hij een einde aan het zelfstandig voortbestaan van Juda. dat gebeurt in 586 voor Christus. Een deel van bevolking, en dan vooral het vooraanstaande deel, voerde hij weg.

Veel Bijbelwetenschappers gaan ervan uit dat de eerste vijf Bijbelboeken (Thora of Pentateuch genoemd) en het Deuteronomistisch geschiedwerk tijdens deze periode een belangrijke redactie hebben ondergaan. Dit gebeurde naar aanleiding van de reflectie waarom het volk dit afschuwelijke lot heeft moeten ondergaan. De vertelling van Nebukadnezar, die waanzinnig wordt, wordt door velen beschouwd als verwisseling met koning Nabonedus. Na de val van het nieuw Babylonische rijk komt het Perzische rijk. Koning Kores (Cyrus) staat de joden toe weer naar Israël te gaan. Ook na de terugkeer van de ballingen bleven veel joden in Mesopotamië wonen.

De astrologie en waarzeggerij e.d. vinden hun oorsprong in Babel/Babylonië. In het Bijbelse boek Daniël wordt hiernaar verwezen, maar we bezitten ook andere bronnen voor de Babylonische astrologie en waarzeggerij. Ook wordt duidelijk wat precies het verschil is tussen Daniël en de honderden waarzeggers en geleerden van Babel/Babylonië.